forum/rpg o anime

Roy

Nagle mimowolnie spojrzal na Sakure.

Sakura

Sakurka niepewnie spojrzała na niego odwracając się...miała taki jakby smutny wzrok...miała ochotę podejśc do niego i go przytulić ale nie mogła.

Roy

Poczuł cos dziwnego nie mógł oderwac od niej oczu.

Sakura

Sakura zdobyła się na odwagę podeszła do niego i usiadła koło niego.
-ale wszystko może się jakoś ułozyć.

Roy

-Możliwe...lecz będzie cięzko...-powiedział.

Sakura

-Jeżeli nie będziesz o tym tak bardzo rozmyślać..to to powinno niedługo minąć...oczywiście ból zostanie...żal i smutek też...ale...-uśmiechnela się...-będzie dobrze^^-polożyła mu ręke na ramieniu.

Roy

Mustang był zaskoczony.
-Może i masz racje.......lecz teraz nie ma czasu na pogrążanie sie w smutek czy wspomneinia ja mam na głowie pokonanie homunkulusow i eidacie nikogo innego zabić a na dodatek moją siostre zabil ten sam homunklus co jego-pwiedział.

Sakura

-Wiem...-dziewczyna spuściła wzrok...-Gdybyś był shinobi...wiedział byś co każdy z nas czuje...ile widział..ale ty pewnie tez wiele widziałeś...

Roy

-Tak...bycie państowym alchemikiem jest czymś podobnym...Hugehs wierzył ze gdy ja zostane głównodowodzącym zmieni sie wszystko że będzie lepiej.Pomagal mi lecz zginal także przez to.....-powiedział.

Sakura

-Każdy z nas ma zapisane kiedy o której i gdzie ma zginąć..nie mogłeś tego przewidzieć...więc się nie obwiniaj..-spojrzała na niego.

Roy

Nic na to nie powiedział tylko spojrzal na nią.Przedewszystkim na usta przypomniał sobei tą chwile keidy Itach go popchnał i sie poałowali.

Sakura

Ta niewytrzymała.Pocalowała go szybko w usta i odbiegła...
-Co ja zrobiłam?!-spytała sama siebie biegnąc.

Roy

Roy był zaskoczony.Niewiadomo czemu zaczął beic za nia.
-Dlaczego uciekasz!?-krzyknał za nią odzyskując głos.

Sakura

Ta nic nie odpowiedziała była czerwona jak diabli...
-A co ja mam ci powiedzieć?!

Roy

-Nei wiem lecz co zdziałasz uciekaniem!?